To (1990)

TO / IT (1990)

reż. Tommy Lee Wallace; scen. Lawrence D. Cohen, Tommy Lee Wallace

kraj produkcji: Kanada, USA

Ekranizacja opasłej powieści Stephena Kinga, która jest uważana za jedną z najlepszych dzieł mistrza horroru. Film też jest bardzo długi bo trwa ponad trzy godziny, lecz wcale nie męczy ani nie nudzi. Reżyserem jest tu Tommy Lee Wallace, który 8 lat wcześniej nagrał jeden z najgorszych horrorów w historii kina czyli Halloween III, który powiązania z kultowym Halloween z 1979 roku ma mało wspólnego. Na szczęście To wyszedł mu bardzo dobrze.

Rok 1958. W miasteczku Derry zgłaszane są porwania i zgony dzieci. Ginie też brat Billa, George. Grupa przyjaciół prowadzi typowe życie dzieciaków ze szkoły podstawowej, jednak każde z nich zaczyna widzieć tytułowe To, które przeważnie ukazuje się im pod postacią klowna o imieniu Pennywise. Na początku nie mówią sobie nawzajem o tym, że To widzieli, lecz jak się potem okazuje, każdy z nich ma taki sam problem, tak więc siódemka przyjaciół: Bill, Bev, Ben, Stan, Eddie, Richie i Mike postanawiają unicestwić potwora, który ma swoje siedlisko w mrocznych kanałach. Misja zakończyła się powodzeniem i obiecali sobie, że jeżeli To powróci to i oni znów połączą się w zwartą grupę, i zniszczą go ponownie. Po trzydziestu latach w Derry znów zaczynają ginąć dzieci. Zauważa to Mike, który jako jedyny nie wyjechał z miasteczka i zaczyna dzwonić po reszcie starych przyjaciół przekazując im smutną wiadomość. Wszyscy zobowiązali się przyjechać, jednak Stan nie wytrzymał napięcia i popełnił samobójstwo, malując na ścianie swoją krwią napis "TO". Po przyjeździe do Derry okazuje się, że nie pamiętają co się działo w wakacje 30 lat temu, lecz Mike skutecznie im to przypomina. Będą musieli stawić czoło największemu złu, którym jest To...

Film jest podzielony na dwie części. Pierwsza z nich opowiada wspomnienia, każdego z siódemki, związane z Pennywisem, natomiast druga jest o tym, jak już dorośli przybywają do Derry, żeby zniszczyć potwora. Do fabuły nie ma co się czepiać bo jak dla mnie jest mistrzowska, klimat odpowiedni też jest, ale film na dobrą sprawę słabo straszy, chociaż niektóre momenty były z dreszczykiem jak np. balony, które pękają i wylewa się z nich krew. Ci co boją się klaunów mogą paść na zawał bo Pennywise'a jest jak na lekarstwo. Widzimy jego sympatyczniejsze, jak i groźniejsze oblicze. Muzyka w filmie pojawia się tylko w momentach odpowiednich, przez co zwiększa nastrój w chwilach grozy. Zakończenie mnie troszkę rozczarowało bo liczyłem na walkę z klaunem, ale jej nie dostałem. Ogólnie rzecz biorąc To jest filmem bardzo dobrym, przyjemnie się go ogląda i wciąga. Mi trzy godziny zleciały chwila moment i jestem pewien, że do filmu wrócę jeszcze nie raz.

SCREENY

TRAILER

OCENA

8/10