Wstręt (1965)

WSTRĘT / REPULSION (1965)

reż. Roman Polański; scen. Roman Polański, Gerard Brach

kraj produkcji: Wielka Brytania

Wstęt to pierwszy film Romana Polańskiego nakręcony w języku angielskim i pierwszy z serii horrorów psychologicznych. Wybitny reżyser obsadził w roli głównej na prawdę urokliwą Catherine Deneuve, co aż korciło aby film obejrzeć.

Carol Ledoux, dziewczyna z Belgii, pracuje w londyńskim zakładzie kosmetycznym. Mieszka wraz ze swoją siostrą Heleną, która ma romans z bogatym, żonatym mężczyzną. Carol nie podoba się to, że partner siostry trzyma w łazience swoje przybory kosmetyczne i praktycznie codziennie nocuje u nich. Największy smutek przeżywa Carol, gdy Helen oznajmia, że wyjeżdża na dwa tygodnie do Włoch. Dziewczyna zaczyna mieć wtedy problemy psychicznie. Nie przychodzi do pracy, z nikim się nie spotyka, siedzi cały czas w domu. Zaczyna mieć omamy wzrokowe, coraz bardziej się zaniedbuje, a gdy odwiedza ją Colin, który się w niej kocha, dochodzi do morderstwa...

Film absolutnie powala najgenialniejszą pracą kamery w historii kinematografii. Uwielbiam takie ujęcia jakie możemy tu zobaczyć, ciężko opisać, ale zapewniam, że nie zawiedziecie się. Do tego dochodzi fenomenalna, absolutnie genialna rola Catherine Deneuve, która nie dość, że jest śliczna to do tego mistrzowsko gra osobę chorą psychicznie. Z każdą minutą filmu widać pogłębiającą się w niej schizofrenie paranoidalną. Mimo tylu pozytywnych aspektów na filmie przejechałem się kapkę, ponieważ myślałem, że dostanę więcej akcji czy napięcia, ale mimo to film zostawia coś po sobie, skłania do refleksji. Oglądanie tego jak człowiek zmienia się w swoistego potwora samo w sobie jest horrorem, mimo braku krwi i różnych monstrów. 

W moim skromnym odczuciu widać, że Roman Polański wzorował się na Psychozie Hitchcocka. Też mamy bohatera o zaburzeniach psychicznych, chociaż tutaj Carol nie przebiera się za nikogo, ani nie udaje, lecz porównanie samo się nasunęło. Mamy też świetną scenę, gdy ze ścian wyłaniają się ręce i zaczynają chwytać główną bohaterkę. Czyżby The Vicious Brothers robiąc swój Grave Encounters inspirowali się Wstrętem? Z ciekawostek, jest to pierwszy film, w którym brytyjska cenzura pozwoliła użyć dźwięku kobiecego orgazmu. 

Mimo iż film nie rozwalił mnie uważam, że jest godny poleceniu ludziom co lubią myśleć podczas seansu. Do tego dochodzą już wspomniane ujęcia kamer i uroda głównej bohaterki. Gdyby nie taka ślamazarna akcja, to mielibyśmy do czynienia z kolejnym arcydziełem.

SCREENY

TRAILER

OCENA

7/10