COŚ NA PROGU #2
wydawnictwo: Dobre Historie
Coś na progu to nowe czasopismo poświęcone tematyce horroru i gatunków pokrewnych. Jest to dwumiesięcznik, całkiem solidnej objętości bo ponad 100 stron i to wszystko za mniej niż paczka papierosów. Co się rzuca w oczy to ładnej jakości okładka na śliskim papierze i nie za duży format gazety, przez co zmieści się do torebki czy plecaka.
Co do zawartości, to także jestem pozytywnie zaskoczony. Już na samym wstępie dostajemy esej Clive'a Barkera na temat jego wspomnień związanymi z Edgarem Allanem Poe. Potem możemy przeczytać kilka artykułów na temat steampunku, nie tylko w książkach, ale i w muzyce. Głównym tematem numeru jest Moda na retro, o której napisał dużo w swoim artykule Kamil Dachnij. Możemy również przeczytać o mrocznej twórczości Jima Hensona, który znany nam jest przede wszystkim z Muppetów i Ulicy Sezamkowej. Kolejny świetny artykuł zafundował nam Jan Wieczorek opisując historię powstawania jednej z ikon komiksowego horroru - Vampirellę, która do dziś dnia jest szanowana wśród fanów gatunku. Następnie mamy biografię Altegorna Blackwooda, który pisał powieści z gatunku wierd fiction. Teraz czas na poezję i opowiadania. Mamy do czynienia z trzema wierszami Clarka Ashtona Smitha, a następnie 4 genialne opowiadania autorstwa kolejno: Jacka Ketchuma, Altegorna Blackwooda, Marcina Rusnaka i Pawła Pollaka. Najciekawsze w mojej opinii jest dzieło tego drugiego, które powala świetną historią i mistrzowskim klimatem.
Po świetnych opowiadaniach wita nas dział kryminału. Pani Renata Łukaszewska prowadzi "śledztwo", czemu książki z tego gatunku tak szybko znikają z półek księgarni. Następnie dostajemy analizę rosyjskich powieści kryminalnych, a potem duet Moniki Samsel-Chojnackiej i Rafała Chojnackiego wciąga nas w świat szwedzkich powieści o Sherlocku Holmesie. Znacie historie kradzieży dzieł sztuki z muzeów? Jeżeli nie to na pewno artykuł Zofii Kalety Wam to przybliży. Strefę kryminału wieńczy wywiad z dwoma medykami sądowymi, którzy opowiadają jak wyglądają oględziny na miejscu przestępstwa.
Dział Varia rozpoczyna artykuł Ady Struś, który mówi o tajemniczej śmierci Edgara Allana Poe. Autorka przybliża nam okoliczności śmierci i wydarzenia z nią związane. Znacie pisarza Bentleya Little? Ja do tej pory też nie znałem, ale po lekturze następnego artykułu czuję, że będę musiał się z jego dziełami zaznajomić. Na zakończenie działu możemy poczytać o Tomaszu Beksińskim.
Ostatnie kartki czasopisma to kolejno: recenzja gry Znak starszych bogów, co najlepsze, jest to gra planszowa osadzona w stylistyce Lovecrafra, esej Morta Castle, gdzie opisuje swoje przemyślenia na temat grozy, dwa felietony, których autorami są Marcin Wroński i Bartosz Czartorycki, a na samym końcu mamy króciutki, sensowny komiks, gdzie rysunki należą do Krzysztofa Chalika.
Podsumowując, za taką cenę warto nabyć to czasopismo, które mimo iż nie jest typowo poświęcone grozie, to na pewno da fanom tego gatunku wiele przyjemności. W mojej opinii fajnie by było rozbudować bardziej dział prozy i poezji, na rzecz działu kryminału, który nie do końca mi przypadł do gustu. Zdecydowanie polecam!
Po świetnych opowiadaniach wita nas dział kryminału. Pani Renata Łukaszewska prowadzi "śledztwo", czemu książki z tego gatunku tak szybko znikają z półek księgarni. Następnie dostajemy analizę rosyjskich powieści kryminalnych, a potem duet Moniki Samsel-Chojnackiej i Rafała Chojnackiego wciąga nas w świat szwedzkich powieści o Sherlocku Holmesie. Znacie historie kradzieży dzieł sztuki z muzeów? Jeżeli nie to na pewno artykuł Zofii Kalety Wam to przybliży. Strefę kryminału wieńczy wywiad z dwoma medykami sądowymi, którzy opowiadają jak wyglądają oględziny na miejscu przestępstwa.
Dział Varia rozpoczyna artykuł Ady Struś, który mówi o tajemniczej śmierci Edgara Allana Poe. Autorka przybliża nam okoliczności śmierci i wydarzenia z nią związane. Znacie pisarza Bentleya Little? Ja do tej pory też nie znałem, ale po lekturze następnego artykułu czuję, że będę musiał się z jego dziełami zaznajomić. Na zakończenie działu możemy poczytać o Tomaszu Beksińskim.
Ostatnie kartki czasopisma to kolejno: recenzja gry Znak starszych bogów, co najlepsze, jest to gra planszowa osadzona w stylistyce Lovecrafra, esej Morta Castle, gdzie opisuje swoje przemyślenia na temat grozy, dwa felietony, których autorami są Marcin Wroński i Bartosz Czartorycki, a na samym końcu mamy króciutki, sensowny komiks, gdzie rysunki należą do Krzysztofa Chalika.
Podsumowując, za taką cenę warto nabyć to czasopismo, które mimo iż nie jest typowo poświęcone grozie, to na pewno da fanom tego gatunku wiele przyjemności. W mojej opinii fajnie by było rozbudować bardziej dział prozy i poezji, na rzecz działu kryminału, który nie do końca mi przypadł do gustu. Zdecydowanie polecam!
OCENA
8/10
Za czasopismo dziękuje wydawnictwu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz