Dracula (1992)

DRACULA (1992)

scen. Roy Thomas; rys. Mike Mignola

Postać Draculi jest znana każdej osobie na świecie. Najbardziej popularny wampir wszech czasów wykreowany przez Brama Stokera doczekał się wielu adaptacji zarówno w filmach, książkach, jak i w komiksach. Jedną z najpopularniejszych jest wersja filmu z 1992, gdzie główną rolę gra Gary Oldman. Mike Mignola wykorzystał sporą popularność tejże produkcji i stworzył komiks opierający się na scenariuszu Jamesa V. Hart'a.

Fabułę każdy chyba kojarzy, kto oglądał film lub czytał książkę. Harker, młody prawnik wyrusza do Transylwanii, aby sprzedać kilka londyńskich posiadłości staremu hrabi Draculi. Początkowo jest pod wrażeniem gościnności jegomościa, lecz z czasem zaczyna zauważać, że właściciel zamku jest jakiś nietypowy. Sam musi pozostać aż miesiąc w kwaterze i nie może wchodzić do żadnych pomieszczeń. Oczywiście pewnego dnia łamie ten zakaz...

Historia ta dla mnie zawsze była fenomenalna, więc skupmy się na technicznych aspektach komiksu. Rysunki jak na 1992 rok są klimatyczne, czytelne i w oczy nie rażą. Mignola nie wymyśla jakiegoś niezwyczajnego stylu, opowieść brnie do przodu i każdą kolejną stronę czyta się z coraz większym zainteresowaniem. Postacie przedstawione są według filmowego pierwowzoru, także fani tej produkcji powinni być zadowoleni. Cała seria składa się z czterech numerów, więc łykniecie to w jeden wieczór.

Ogólnie komiks można polecić wszystkim fanom lekkiego, klasycznego horroru. Opowieść Draculi w świecie komiksu po raz kolejny sprawdza się dobrze i wydaje mi się, że ta historia nigdy się nie zestarzeje.

OCENA

7/10