2LDK (2003)
reż. Yukihiko Tsutsumi; scen. Yukihiko Tsutsumi, Yuiko Miura
kraj produkcji: Japonia
Azjatyckie horrory są dziwne. Często reżyserzy serwują nam jakieś filmy o długowłosych zjawach, jak Ringu, Ju-on. Czasem zaskoczą czymś oryginalnym jak Dead Girl Walking w reżyserii Koji'ego Shiraishi, a czasem potrafią pokazać jak niskim kosztem, w jednym mieszkaniu i przy użyciu tylko dwóch osób zrobić 70-minutowy film, w którym nie dość, że ciągle coś się dzieje, to i zostaje w pamięci na długi czas.
Akcja całego filmu toczy się w apartamencie 2LDK. Mieszkają w nim dwie dziewczyny - Nozomi i Lana. Obydwie są aktorkami i starają się o tą samą rolę. Różni je miejsce w warstwie społecznej. Nozomi to biedna dziewczyna, która nie ubiera się u najlepszych projektantów mody i jest z wyspy, natomiast Lana ocieka bogactwem i pochodzi z Tokio. Dziewczyny za sobą nie przepadają chociaż udają że tak jest. Mają zasadę, że jedna nie rusza żadnych rzeczy drugiej bez pozwolenia. Nozomi podczas kąpieli zauważa, że na jej mydle i szamponie są włosy Lany. Robi jej awanturę i każe przepraszać. Postanawia coś zjeść i przypadkiem wylewa perfumy koleżanki, przez co znów wynika afera. Lane ukazuje się martwa kobieta z dzieckiem w wannie. Jak okazuje się potem, była kochanką jednego z wpływowych ludzi i przez nią reszta rodziny się uśmierciła. Wpada w szał. Puszcza głośno muzykę i bierze za dużą ilość tabletek. Obudzona Nozomi chce ją uciszyć, lecz jej się nie udaje, więc zaczyna rzucać doniczkami po domu i krzyczy tak głośno, aż pęka jedna szyba. Dziewczyny się uspokajają. Lane opowiada Nozomi o tym jak rozbiła i doprowadziła do śmierci rodziny. Zaczynają sobie wszystko powoli wygarniać, aż dochodzi między nimi do walki, gdzie używają najróżniejszych chwytów by sprawić sobie ból nawzajem...
Film jest jednym z najciekawszych jakie widziałem. Ukazane dwie kobiety z różnych warstw społecznych, które walczą ze sobą, a to przez to, że obie starają się o tą samą rolę. Przez cały seans akcja toczy się tylko w tym luksusowym apartamencie. Reżyser tak go wykorzystał, że film ani na chwile się nie nuży, ani nie czujemy się zmęczeni oglądaniem w kółko tej samej lokacji. Co ciekawe widzimy w nim tylko dwie bohaterki i żadnego aktora więcej. Sceny walk między nimi są bardzo wyszukane i sam bym na niektóre pomysły nie wpadł, jak np. wrzucenie suszarki do wanny i wrzucenie do niej koleżanki, czy oblanie wrzątkiem. Na brawa zasługują ujęcia kamer, które świetnie i bardzo dynamicznie pokazują takie rzeczy jak zamykanie zamków w drzwiach. Jedyne co może razić to to, że w niektórych momentach kamerzysta chyba zapomniał statywu i w niektórych ujęciach kamera bardzo się trzęsie. 2LDK to pozycja dla każdego kto nie chce szablonowego horroru, bo tutaj groza nie polega na zjawach czy seryjnych mordercach, a na tym jaką krzywdę można wyrządzić sobie nawzajem przez zazdrość i rywalizacje.
Film jest jednym z najciekawszych jakie widziałem. Ukazane dwie kobiety z różnych warstw społecznych, które walczą ze sobą, a to przez to, że obie starają się o tą samą rolę. Przez cały seans akcja toczy się tylko w tym luksusowym apartamencie. Reżyser tak go wykorzystał, że film ani na chwile się nie nuży, ani nie czujemy się zmęczeni oglądaniem w kółko tej samej lokacji. Co ciekawe widzimy w nim tylko dwie bohaterki i żadnego aktora więcej. Sceny walk między nimi są bardzo wyszukane i sam bym na niektóre pomysły nie wpadł, jak np. wrzucenie suszarki do wanny i wrzucenie do niej koleżanki, czy oblanie wrzątkiem. Na brawa zasługują ujęcia kamer, które świetnie i bardzo dynamicznie pokazują takie rzeczy jak zamykanie zamków w drzwiach. Jedyne co może razić to to, że w niektórych momentach kamerzysta chyba zapomniał statywu i w niektórych ujęciach kamera bardzo się trzęsie. 2LDK to pozycja dla każdego kto nie chce szablonowego horroru, bo tutaj groza nie polega na zjawach czy seryjnych mordercach, a na tym jaką krzywdę można wyrządzić sobie nawzajem przez zazdrość i rywalizacje.
SCREENY
TRAILER
OCENA
9/10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz